حجاب

خیلی وقت بود می خواستم راجع به این موضوع بنویسم ولی خب به نظرم زیادی عقیدتی ، سیاسی ، شخصی ، پیحیده یا ... می آمد ولی اینقدر دوستان استرالیایی به عناوین مختلف ازم سوال کردند که دیگه برای خودم هم مسئله شده ! 

قبلا هم نوشته بودم که اینجا تا متوجه می شوند که شما مسلمانید فکر می کنند، عرب هستید و خوب بعد از اینکه براشون توضیح دادید که عرب نیستید تازه سیل سوالات بیشتری به سمت شما سرازیر می شود :

اگه مسلمانید پس چرا حجاب ندارید؟ خانمها در ایران با برقه به خیابان می آیند؟ درست است که آقایون می تونند 4 همسر اختیار کنند؟ خوردن گوشت برای شما مجاز است؟ خوردن مشروبات الکلی چطور؟ یعنی توی مهمونی هاتون هم مشروب نمی خورید؟ پس چه کارمی کنید؟  شما 5 بار در روز به مسجد می روید؟ چطور وقت می کنید؟ عید بزرگ شما بعد از ماه روزه است؟ دو هفته تعطیلید نه؟ خانم مسلمان نمی تواند عاشق مرد غیر مسلمان شود؟ برای آقایون چطور؟ شما عربی می نویسید؟ نه؟ پس چطور قرآن می خونید؟ پس چرا از راست به چپ می نویسید ؟ حروف الفبای شما عربی است؟ یا مال عربها فارسی است ؟ ............... 

از خیلی از ایرانی های شنیده ام که اصلا مسلمان بودنشان را جایی عنوان نمی کنند چون احتمالا چند باری این اتفاق براشون افتاده و دیگه عاجز شده اند از بس که سعی کرده اند بدون بد گویی از ایران و ایرانی، یه چیزهایی را برای دیگران توضیح بدهند .
برای من هم در مورد اکثر سوالات مطرح شده همینطور بوده است، سعی کردم به نحوی درست تا آنجایی که ممکنه اطلاعاتی به مخاطبم بدهم، مثلا چند تا ویدئو روی youtube پیدا کردم راجع به ایران امروز و یه فیلمی راجع به گذشته ایران زمین که از ایلامی ها شروع شده بود تا صفویه ادامه داشت تا بالاخره موفق شدم به معلم فرانسوی بقبولانم که ما عرب نیستیم و جشن بزرگ ما "نوروز" نامیده می شود و یه جوری غیر مستقیم بهش فهموندم که به واسطه جنگ هایی که در گذشته های دور و نزدیک با آنها داشته ایم خوشمون نمی آید که عرب شناخته شویم ! خلاصه اینکه عربها چندین هزار سال پیش به ایران حمله کردند و ایرانیان هم اسلام را پذیرفتند و بدین گونه است که فرهنگ چندین هزار ساله ایرانیان از بستر دیگری می آید !
 
برگردم سر موضوع حجاب، سر یکی از کلاسها بحث دولت و نحوه  قانون گذاری بود و شرح عدم توانایی دولت برای اجرایی کردن بعضی از قوانین در سطح اجتماع، در متن مقاله  قوانین

استخدامی استرالیا به عنوان مثال آورده شده بود که کاملا به دور از هر گونه تبعیض نژادی وضع شده اند ولی در عمل اگر شما خانمی باشید با حجاب یا با چندین Lip ring ، برای گرفتن اغلب  مشاغل به مشکل بر می خورید.
 همه کلاس به اتفاق معتقد بودند که نباید افراد به دلیل اعتقادات مذهبی مورد تبعیض قرار بگیرند ولی چون با Lip ring نمی شود قشنگ حرف زد دراینجا حق را به کارفرما دادند . در پس این بحث معلم نظر مرا جویا شد (چون من مسلمانم !) و اینگونه سوالات آغاز شد:
شما در ایران  روسری سر می کنید؟ تو هم حجاب داشتی؟ سر کار چطور؟ مهمونی هم؟ حتی وقتی خانه هستید؟ یکی از دختر ها : خانمها چطور زیبایی شون را نشون می دهند؟ یکی از آقایون : چطور آقایون از خانمی با حجاب تقاضای ازدواج می کنند؟ می تونند با هم حرف بزنند؟ می تونند همدیگر را ببینند؟ می تونند ....
با نشون دادن چند تا عکس و مشخص شدن نحوه پوشش خانمها در تهران یکسری از سوالات جواب داده شد  ( خدا پدر google را بیامرزد ) به اضافه یه توضیحاتی راجع به اینکه خب در خانه و محافل خصوصی خانمها آزادند و این هم یکسری از سوالات را پاسخ داد اما وقتی که گفتم حجاب در مملکت من قانون است باز همه چی به هم ریخت، یکی گفت پس آدمها دو وجهه دارند! یکی گفت برای آقایون هم قانونی هست؟ و معلم با کمی مکث پرسید : خب اگه یکی بی حجاب به

خیابان برود چه اتفاقی می افته ؟ و باید قیافه اش را می دیدید وقتی گفتم توسط پلیس بازداشت می شود و پس از آن دیگه هیچکس چیزی نگفت !
بهر حال یه موضوعی روشن است وقتی شما راجع به عقاید مذهبی تون صحبت می کنید برای همه قابل احترام است هرچند به نظرشون عجیب، سخت یا پیچیده باشه اما وقتی برچسب قانون اجتماعی به آنها زده می شود، دیگه قاطی می کنند که یک اعتقاد مذهبی چگونه رنگ قانون به خود گرفته است .
حالا پس از گذشت هفته ها از این کلاس من هنوز یه علامت سوال توی ذهنم دارم که هیج ربطی به ذات مسئله حجاب نداره ، هر کی بر مبنای عقاید خودش ممکنه نظری راجع به آن داشته باشه ، اما سوال من اینه چرا از بین همه قوانین اسلامی فقط این حکم اسلامی قانون اجتماعی است؟و چرا در بین همه ممالک مسلمان فقط کشور ما دارای چنین قانونی است؟ 

(در محدوده اطلاعات من حجاب فقط درشهر مکه و مدینه اجباری است )