این روزها خیلی سریع و بی اتفاق دارند سپری می شوند انگار آدم هر چی سرش خلوت تر باشه عمر براش سریعتر می گذره، تهران از صبح تا شب هزار تا کار انجام می دادیم و وقتی آخر شب می آمدیم خونه به نظر، روز طولانی ای را سپری کرده بودیم و با حسرت انتظار جمعه را می کشیدیم که یه استراحتی کنیم و همیشه هم این جمعه چقدر دور بود!
اما اینجا تا سر برمی گردونیم شنبه است البته بازهم از تعطیلات آخر هفته نهایت لذت را می بریم، در کنار دوستان، بسیار هم خوش می گذرد!
چندین هفته متوالی است که با دوستان عزیز نقاط تفریحی سیدنی را شناسایی می کنیم و دور هم جمع می شویم، از حق نگذریم واقعا سیدنی مناظرطبیعی زیبایی داره .
اینها را تعریف کردم چون یکی از دوستان گفته بود که از نوشته هام دلتنگی احساس کرده! البته من تمام سعی ام براین بوده که به دور از احساسات فقط دیده ها و شنیده هام را برای دیگر دوستانی که قصد آمدن دارند بنویسم و امیدوارهستم که این اطلاعات براشون مفید باشه ولی بهرحال هر آنچه از مغز انسان می گذره ملغمه ای از احساس و تفکر است و خب جداسازی آنها کار ساده ای نیست !
به نظرمن مسئله مهاجرت خیلی شخصی است و شاید به تعداد آدمهای مهاجر تجربیات منحصر به فردی بتوان یافت!
ولی فکر کنم برای همه آنهایی که در شهر شلوغی مثل تهران زندگی می کردند و شغلی هم پیشه داشتند تحمل این همه آرامش و بیکاری خیلی توان می خواهد. این نظر اکثریت آدمهایی است که شرایطی مشابه این را تجربه کرده اند و این بیکاری و انتظاری که به نظر بی پایان می آید در کنار همه تجربیات جدید انرژی زیادی لازم داره .
بحث داغ بچه ها در تعطیلات آخر هفته، نحوه نوشتن رزومه و تکنیک های صحبت کردن در مصاحبه است و البته تبادل تجربیاتشون در طول هفته ای که گذشت ! کم کم همه دنبال یافتن علت هستند، بعضی بالا رفتن نرخ بیکاری به جهت رکود اقتصاد جهانی را عامل می دونند و بعضی نزدیک شدن به آخر سال میلادی را !
بعضی اوقات هم چند بد و بیراه نثار استرالیایی ها می کنند که خب اگه نیروی متخصص لازم نداشتید و شرایط لازم برای پذیرش مهاجر را ندارید پس چرا ویزا می دهید !!!!!!
و گاهی هم آدمها دنبال اشکالی در خودشون هستند مثلا رشته تحصیلی شون خیلی بازار کار نداره یا مهارت آنها در این زمینه کافی نیست !! و خب این عدم اعتماد به نفس حاصله، برای جماعتی که همه در مملکت خودشون صاحب مرتبه های شغلی خوبی بوده اند، دستاورد خوبی نیست !! هر چند که همه خودشون برای یه شروع مجدد آماده کرده بودند ولی آیا نباید نقطه آغازی برای شروع یافت !
خیلی ممنون از نوشته های مفید شما. به نظر من کاملا طبیعیه که کار پیدا کردن 6 ، 7 ماه طول بکشه. تو همین تهران خودمون هم بعضی از مواقع تا 4، 5 ماه کار خوبی نمیشه پیدا کرد. به نظر من مهاجران عزیز باید یه برنامه یکساله داشته باشتن برای کار پیدا کردن و جا افتادن. این موضوعیه که اکثر مهاجران قدیمی چه کانادا چه استرالیا عنوان میکنن. سال اول همیشه سال سختیه. باید قوی بود و امیدوار. از این جهت فرقش با ایران اینه که در ایران نه فقط سال اول که سالهای وسط و آخر هم سالهای سختی هستند!
تو رو بخ خدا شما دیگه رمانتیک ننویسید. اینقدر وبلاگ هست که فقط از گل و بلبل اونجا بگه که خیلی ها رو از مسیر اصلی پرت میکنه. من که هر وقت میام اینجا می دونم که مطلب جدید و رو راستی رو قراره بخونم. شما رویه خودتون رو ادامه بدید شاید حقیقت تلخ باشه ولی حقیقت از دروغ مرد تره.
از اینکه اینقدر شفاف و صادقانه صحبت میکنید بسیار ممنونم.
از نوشته های شما چیز های زیادی یاد میگیرم.
سلام دوست عزیز
امیدوارم هر چه زودتر شرایط برای تو وهمسرت خوبتر بشه
به زودی کار پیدا کنید و به اون چیزایی که میخواهید برسید!
فکر میکنم یه بار دیگه هم برات پیغام یا نظر گذاشته بودم من وهمسرم هم تصمیم گرفتیم که مهاجرت کنیم ولی من هنوز هم میترسم با اینکه تصمیم گرفتم!
به طور متوسط تا اونجا جا بیفتیم وکار پیدا کنیم جقدر پول باید داشته باشیم؟
میتونم بپرسم چرا بعضیها به من میگن که من دیگه لازم نیست امتحانILTS را بدم؟ همسرم مترجم زبان ومیخوایم از طریق اون اقدام کنیم.
و به نظر شما بهتر هست که وکیل بگیریم؟ شما کسی را به ما معرفی میکنید؟
ببخشید که خیلی سوال پرسیدم!
سلام سارا جان
در پست هزینه زندگی سعی کردم توضیح جامعی راجع به شرایط مالی بدم آنرا بخونید اگه باز هم سوالی داشتید من در خدمتم
در مورد امتحان دادن شما باید بگم که شما می تونید امتحان ندهید ولی 2000 اندی دلار بیشتر باید پول برای بررسی مدارکتون پرداخت کنید در واقع این پول کلاس زبانی است که در آینده شما می تونید اینجا استفاده کنید اگر IELT داشته باشید اینجا با ید هزینه کلاس زبان را خودتون بدهید
در مورد وکیل گرفتن هم راستش ما خودمون اقدام کردیم به نظر میرسه
اگه در پرونده اشکالی وجود نداشته باشه وکیل کار خاصی انجام نمی ده ولی خب می تونید با افرادی که وکیل داشتند هم مشورت کنید
موفق باشید
سلام به مریم مهربون
مث همیشه کاملا صادق و مهربون.این صداقت شما ستودنی است.واقعا نمیدونم تفاوت در چیه این چند نفری که من این چند وقته باهاشون آشنا شدم و کارهاشون رو دنبال کردم و الان اونجا هستند(بهترین مثالش مریم و شهرام(ابلیشیا))خیلی سریع هر دو با هم کار پیدا کردند و خانه‌شان هم درست شد.مطمئنا کار شما هم خیلی زود درست میشه.
باز هم ممنون که فقط خوبیها را نمینویسی و ترجیحت بر نوشتن حقیقت است.تابعد
وقتی کار پیدا شد همه چیز درست میشه! نگران نباشید-البته شاید لازم باشه شهرهای دیگه رو بررسی کنید.این راهیه که بقیه هم تقریبا رفتند.موفق باشید.
چون میگذزد غمی نیست
سلام دوست عزیز
ممنون از راهنماییت!
سلام مریم خانم.
امیدوارم هرچه زودتر کارپیدا بشه برای همه مهاجرای جدید. البته با توجه به اینکه پایان سال هست یک مقداری کارفرماها احتیاط میکنند.
بی خود به خودتون نگیرید. مشکل از اوناست. شماها که تو ایران همگی موفق بودید اینجا هم حتما موفق میشید.
به محمد سلام بسیار برسونید. خیلی وقته ندیدمش.
سلام. من وبلاگ شما رو میخونم. شما هم به وبلاگ من سر بزنید.
kambizgr.blogspot.com
سلام
یک سوال دارم؟ من می خوام ویزای دانشجویی بگیرم برای استرالیا شنیدم که میگن یکی از مدرک هایی که باید بدم اینه که باید شهریه یک سال رو پرداخت و بعد Confirmation of Enrollment رو بگیرم
من سوالم اینه که آیا این واقعیت داره؟ اگه واقعیت داره من اگه به هر دلیلی نتونم ویزا بگیرم یا از کشور خارج شم تکلیف شهریه ای که دادم چی میشه؟
خیلی ممنون میشم اگه اینو به من بگین
سلام
راستش من اطلاعی از ویزای دانشجویی ندارم فقط یه بار توی سفارت دختری در صف با من بود که ویزای دانشجویی اش را آمده بود بگیرد و گفت خرج دو سالی را که می خواهد در استرالیا زندگی کند در حسابش مدتها گذاشته بوده است
بهتر است به وبلاگ "از مشهد تا بریزبن" سری بزنید چون ایشون اینجا دانشجو هستند
http://irau.wordpress.com این آدرسش است
جانا سخن از زیان ما می گویی!
اتفاقا من و دوستم که اتفاقا 74 ی صنعتی اصفهان ولی غیر اصفهانی هستیم ، 2 ماهیه تو ملبورن ، فقط داریم خوش می گذرونیم و اصلا خبری از کار نیست.جالبه که از ایران که apply میکردیم ، جوابها حداقل امیدوار کننده بود . ما هم توجیهاتی مثل شما و دوستاتون برای خودمون می آریم.امیدواریم در سال میلادی جدید ، خبرهای کاری بهتر باشه.
آقا من هم اصفهانی نیستم.
راستی ما همدیگر را می شناسیم؟
بهر حال انسان با امید زنده است حسابی خوش بگذرونید اگه برگشتنی شدیم حداقل همه جا را دیده باشیم !!!
ولی جدی امیدوارم اوضاع درست بشه ،البته یکی از دوستان ما تونست ملبورن کار بگیره و امروز از سیدنی به سمت ملبورن آمدند من فکر می کردم آنجا وضع بهتر است !
من وبلاگ شما رو اتفاقی و از سر بیکاری پیدا کردم.
چون اسم شما رو نمی دونم ، نمی دونم که همدیگر رو میشناسیم یا نه.اگه 74ی یا همون حدودا باشید ، احتمالا همدیگرو به اسم بشناسیم.همسر من هم 77یه.شاید همدیگرو بشناسید.من صنایع ، همسرم کشاورزی و دوستم معدن خونده.البته فقط من و احسان دنبال کار می گردیم.مشکل بدی که هست با اینکه رزومه خوبی داریم کلی هم آدمای اینکاره روش کار کردن ، حتی برای مصاحبه هم دعوت نمیشیم.اگه شما دعوت میشید باز یه پله جلویید.
راستی دوستتون سیدنی بود و تو ملبورن کار پیدا کرد؟فیلد کارش چی بود؟چون من که برای شهرهای دیگه apply می کنم ، احتمالا تا آدرسو می بینند ،سریعا می گن unsuccessful بودی.
امیدوار باشید و از زندگی به این خوبی لذت ببرید.
براتون میل زدم
سلام
منو کمی ترسوندین شما که ؟؟؟؟؟
من ادیولوژیست ۲۸ ساله مجرد با ۴ سال سابقه کار.
وکیل من از طریق state-sponsor ship suc class 475 داره اقدام میکنه.
میگن چون دولت اسپانسرت هست برات کار پیدا میشه
حالا شما میگین اگه کار نیست چرا ویزا میدین منو تو فکر انداختین.
سوال: آیا منی که 475 هسنم کار برام پیدا میشه یا نه؟
نمی دونم
ان شاا...