پیاده یا سواره

مساحت سیدنی 12144.6 km²  و مساحت تهران 730 km² است و حالا خودتون یه قیاسی

بکنید توی تهران بالاخره آدم شمال و جنوب خودش را با کمک رشته کوه های البرز پیدا میکنه و

بعد از گذشت چندی میتونید ادعا کنید که شهر را بلدید و هر جا که بخواهید برید مشکلی نخواهید

داشت اما اینجا شمال و جنوب را فقط از موقعیت خورشید در آسمان می تونید حدس بزنید و یاد

گرفتن همه شهر را باید فراموش کنید.
همونطوری که در پست "خونه گرفتن"  گفتم اینجا مدل آدرس دادن خیلی متفاوت است کل شهر به تعدادی محله تقسیم شده است و آدرس خلاصه می شود به نام suburb و نام خیابان و شماره پلاک مورد نظر ! نام خیابان در یک محله تکراری نمی باشد پس مشکلی نیست، سایت های زیادی برای کمک به مردم جهت تعیین مسیر وجود داره این برای زمانی است که شما ماشین نداشته باشید که بدون اقرار بگم بدون ماشین به جز راههای نزدیک و روتین را نمی توانید بروید و چنانچه مجبور باشید آدرسی را که تا حالا نرفتید پیدا کنید کار خیلی سخت می شود و 2 تا 4 ساعتی بسته به دوری و نزدیکی مقصد از شما وقت می گیرد .
به همین جهت داشتن ماشین ضروری به نظر می رسد همه افرادی هم که ماشین دارند یا gps دارند یا از street directory استفاده می کنند که کتابی حجیمی است با تمام جزئیات کوچه پس کوچه های سیدنی ! و خب هر سال تجدید چاپ می شود ولی تغییرات اینقدر جزئی است که با چاپ سال 2000 هم شما مشکلی نخواهید داشت !! (حالا فکر کنید تهران بخواهند این کتاب را چاپ کنند.)

در مورد هزینه داشتن ماشین شاید تعجب کنید که هزینه بنزین مصرفی کمتر از بلیط اتوبوس و

قطاراست البته به مدل ماشین و مصرف آن بستگی داره ولی به طور میانگین این ادعای درستی

است، قیمت بنزین بسته به بازار جهانی متغییر است یه رقمی بین 1.18 تا 1.49 دلار در لیتر را

من در این مدت دیده ام و همینطور نوسانی از ابتدای هفته تا تعطیلات آخرهفته هم دارد و اما قیمت بلیط اتوبوس از 2  دلار برای یه ایستگاه است به بالا! که البته می تونید کارتهای اتوبوس به صورت هفتگی یا ده سفره خریداری کنید که یه کم ارزونتر می شود.
اما باید یک نکته دیگر را هم برای گزینه ماشین داشتن در نظر بگیرید و آن هزینه نگهداری ماشین

است که خب خیلی گرونه، شما برای تعویض روغن یه رقمی حدود 80 دلار می پردازید حالا

اشکال فنی که بماند، اینجا هم مثل ایران ماشین ها باید معاینه فنی سالیانه داشته باشند و شما برای هر معاینه فنی و حداقل بیمه اجباری حدودا 1000 دلار در نظر بگیرید.
از طرف دیگه اینجا خبری از تعمیر قطعات ماشین نیست فقط تعویض انجام می شود حتی در مواردی هم که بدنه ماشین در اثر صانحه ای آسیب دیده باشد صافکاری انجام نمی شود و چنانچه مقدور باشه درب و کاپوت ... را تعویض می کنند و گرنه که ماشین را از رده خارج می کنند چون احتمالا هزینه تعمییر بیش از قیمت ماشین می شود .
یه مورد جالب برای ما پیش آمد و اون اینکه لنت ماشین عمرش تمام شده بود و باید تعویض می شد وقتی محمد به مکانیکی رفته بود آقای مکانیک گفته بود که نمی تونه فقط لنت را عوض کنه و باید  کاسه چرخ ... را هم عوض کنه و هزینه این کار 500 دلار است و وقتی محمد ازش خواسته بود که فقط همون لنت را عوض کنه آقای مکانیک گفته که نمی شه و براش مسئولیت داره و نهایتا باید امضا بدی که خواسته خودت بوده ! حالا بگذریم که آخرش چی شد!  

به جز در مرکز شهر که ترافیک دیده میشه در بقیه نقاط رانندگی آسان است بزرگترین مشکل رانندگی در مرکز شهر پیدا کردن جای پارک است که برای خودش داستانی دارد و برای این مورد هم باید لیسانسش را داشت چون علاوه برمحدودیت ساعت پارک و رایگان بودن یا نبودن آن باید هزار تا مورد دیگه را چک کنی تا جریمه نشوی ! به همین جهت است که همه ترجیح می دهند که برای رفتن به مرکز شهر از ترن یا اتوبوس استفاده کنند .

به نظرمن که با همه این موارد که شمردم سواره بودن در سیدنی بهتر از پیاده بودنه ،البته برای سواره بودن گواهینامه هم لازمه که در پست بعدی راجع به آن خواهم نوشت .